het wordt nu allemaal heel erg werkelijk voor me
morgen om deze tijd ben ik in de kliniek
heb gister avond mijn overleden oma gevraagd of ze voor mijn kindje wil zorgen tot ik haar ooit weer ga zien. en haar gevraagd mij de kracht te geven om het te kunnen verwerken en het een plaatsje te kunnen geven.
normaal doe ik zoiets nooit maar had er gewoon behoefte aan heel vreemd.
ben best wel emotioneel nu weet niet of het verdriet is denk het wel.
weet dat dit het beste is het kan gewoon niet op dit moment en wil het ook niet.ook niet met deze vader niet op dit tijdstip in mijn leven.
maar toch wel verdrietig weet wel dat ik niet echt spijt zal gaan krijgen. eerder veel verdriet.om een of andere reden weet ik dat het een meisje is denk omdat ik me net zo misselijk en ziek voel als bij mijn dochtertje.ik noem dit kindje deviny zo zal ze ook geheten hebben als ik er wel voor had gekozen vind dat ik haar wel verschuldigd ben een naam te geven.
hoop trouwens wel dat de misselijkheid snel weg is anders moet ik medicijnen gaan halen want ik krijg te weinig vocht binnen.
ga nu weer even op de bank liggen ben behoorlijk ziek vn de zwangerschap hoop dat dit snel over is
liefs xxx