Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's
Kirstin
Hoi Meiden,
Wie van jullie heeft toevallig vandaag ook een abortus gehad in het Vrelinghuis in Utrecht?
Hoe is het bij jullie gegaan? En hoe voelen jullie je nu?
Liefs
Hoi,
Morgenochtend onderga ik een abortus in het Vrelinghuis. Ben reuze zenuwachtig…
Hoe is het met jou gegaan vandaag? Voor welke verdoving heb je gekozen? Ik ben er nog steeds niet uit of ik onder narcose zal gaan of voor de prik in mijn arm zal gaan. De baarmoederhals wordt in ieder geval wel verdoofd.
Hoeveel weken was je? Ik ben momenteel 8 weken (6 weken vanaf conceptie).
Hoe heb je het beleefd en hoe voel je je nu?
groetjes
Hoi Vlinder,
Ik was zelf bij Stimezo in Groningen geweest 3 april, maar ze consteerden dat ik nog te kort zwanger was, om het vast te stellen, het zou nog maar een kleine 4 weken zijn, ze konden nog niets zien, dus het kon ook voor het zelfde geld een miskraam zijn.
Mijn maag heeft wel 40x in de rondte gedraaid daar in de kliniek, ik heb dit als zeer traumatisch ervaren, maar iedereen heeft daar natuurlijk een andere kijk op.
Ik was opgelucht dat ik toen niet ‘behandeld’ werd en was er stellig van overtuigd dat ik onder narcose wilde, dat kon helaas in Groningen niet.
Ben dus naar het Vrelinghuis gegaan.
Erg zenuwachtig vooraf, maar het is me heel erg meegevallen! Als je wakker word is de ingreep voorbij en lig je in bed en komen ze een kopje thee met biscuitjes brengen en kun je langzaam verder wakker worden. Het viel mij heel erg mee.
Als je erg tegen de behandeling op ziet, is het misschien het beste dat je kiest voor narcose (het is een kort roesje, wat misschien net een kwartiertje duurt) Zo ervaar je het misschien minder erg.
Maar begrijp me niet verkeerd (of andere mensen) het is allemaal puur persoonlijk, en per persoon verschillend natuurlijk, iedereen kijkt er anders tegen aan.
Bij narcose merk je van de hele ingreep niets, bij plaatselijke verdoving word inderdaad de baarmoedermond verdoofd en krijg je een paar korte hevige krampen, maar ook daarna heb je geen last, schijnt.
Ik ben blij dat ik voor narcose gegaan bent, dit heeft het allemaal iets makkelijker gemaakt.
Ik wens je heel veel succes voor morgen. Laat je weten hoe het gegaan is ?
hallo
ik heb afgelopen woensdag in groningen een zuigcurretage laten doen ,
en het is mij allemaal reuze meegevallen, in groningen krijg je geen narcose, maar wordt je baarmoedermond verdoofd, ik heb nauwelijks iets gevoeld en ook nu bijna nergens last van.
en ik was natuurlijk reuze zenuwachtig voordat ik geholpen werd, maar de arts en assistente hebben mij er helemaal doorheen gepraat.
ik denk dat het ook heel erg belangrijk is dat je goed achter je keuze staat en niet twijfelt.
en voor mij is en was er geen twijfel.
ik voel mij nu opgelucht dat het achter de rug is.
nou ja ik voelde mij in groningen wel goedop mijn gemak, alleen het wachten is wel erg, maar goed als je narcose neemt moet je wel langer in de kliniek blijven, nu was ik er om 10 uur en stond 11:30 weer buiten.
succes iedereen
Fijn dat de behandeling is meegevallen.
Je moet inderdaad achter je keuze staan en niet twijfelen.
Ben je heel bang en kun je kiezen uit verdoving of een roesje dan kun je het roesje gewoon nemen. Ik wilde het eerst niet doen omdat ik zo snel mogelijk weg wilde uit de kliniek. Het roesje werkt slecht 15 minuten. Ik heb hiervoor gekozen omdat ik heel erg bang was en ben ook slecht 1,5 uur binnen geweest. Dus of je er nu wel of niet voor kiest, het maakt niet uit want je bent net zo lang binnen. Dat zeiden ze in de kliniek ook tegen mij. En dat klopte.
Voordeel van een roesje is dat je het niet bewust mee hoeft te maken en dat was voor mij de doorslag om hier ook echt voor te kiezen.
Hi
Een paar weken geleden heb ik ook een abortus ondergaan in het vrelinghuis.
De zusters en de arts zijn goede/ aardige mensen.
Ik kan alleen maar zeggen denk GOED na.
Ik heb echt heel veel spijt en heb er nog verdriet en last van.
Heb elders mijn verhaal verteld(Noah)
Sterkte meid en maak de juiste keuze!
Liefs
Hoi Bloem,
Vorige week ben ik ook in het Vrelinhuis geweest voor een intake gesprek.
Eerst krijg je een echo. Je mag kiezen of je het wilt zien of niet.
Als je er voor kiest de echo te willen zien, laten ze je eigenlijk zo minimaal mogelijk zien.
Dit mag niet met partner.
Daarna krijg je samen met je partner een gesprekje met een psycholoog. Tijdens dit gesprek vragen ze je motivatie om een abortus te ondergaan.
Als ze merken dat je nog twijfelt, laten ze de abortus niet doorgaan.
Ik ben ook weggestuurd omdat ze vonden dat ik twijfelde, en ik twijfel nog steed. Anders zou ik morgen de afspraak in de kliniek hebben voor de abortus.
Denk goed na en veel sterkte!
Ik ben het er helemaal mee eens. Denk van te voren goed na zodat je hier niet hoeft te komen. Ik heb veel verkeerde keuzes gemaakt en ben een echte twijfelaar. Ik weet dat dit het beste is ook omdat ik al kinderen heb en ook aan hun toekomst moet denken. Maar had het natuurlijk liever anders gehad. Maar het vreet je van binnen helemaal op. En ik vind de toekomst voor het toekomstige kind ook belangrijk. Misschien trouwen niet zo'n slecht idee voor je aan kinderen gaat denken. Niks is een garantie natuurlijk. Maar voor mij was het echt een offer. Ik wilde het kind graag maar alles liep in het honderd en mijn zelfvertrouwen(hormonen), relatie baan alles zakte onder mijn voeten weg. En scheiding is voor een kind heel erg dat zie ik aan mijn 2 kinderen die ik al heb. Ik heb nog een goede verstandhouding met mijn ex, maar het is voor hun niet makkelijk. Nog zo'n situatie erbij dat trek ik niet en kan ik mijn kinderen niet aandoen .Alleen wilde ik het wel maar een strijd om dit kind en heen en weer gevlieg, en dat erbij. de basis is al niet goed. Maar ik had het graag gewild, maar zag de weg niet meer. En na 19 weken valt het me echt zwaar. Er zal wel een litteken overblijven maar tijd heelt dat is een feit, Vergeten wil ik niet en vind ik verschrikkelijk om te horen. En zo zal ik het ook altijd blijven zien. Ik begin volgende week met gesprekken om het beetje beter te kunnen verwerken zodat ik er voor mijn kinderen weer kan zijn. Ik wil dit nooit meer meemaken dat weet ik en ik weet niet of ik ooit nog een zwangerschap aandurf.
De behandeling zelf viel mij echt mee, En het personeel is echt super.Ook het gesprek vond ik erg prettig. Niets op aan te merken.
Ik heb toch spijt maar dat wist ik van te voren. Ik wilde het, maar als je voor je gevoel niet in staat bent moet je toch een keus maken. Ik ben ook niet alleen. Ik heb dit kind een hoop ellende bespaard dat is mijn enige troost. Ik hoop dat mijn kindje een goed plekje heeft hierboven. Ik zou nu soms graag willen ruilen maar heb nog de zorg voor mijn 2 kinderen, ik hoop dat ik dat snel weer goed op kan pakken.
Diana 30-01-2012
Vorig jaar november 2012 was ik ook naar de abortuskliniek in utrecht geweest. ik kom zelf uit enschede maar vertrouwde het hier niet zo
maar wat een slechte ervaring heb ik daar gehad zeg …
ten eerste waren ze bezig met een verbouwing.. wat dus betekende dat de verwarming en de airco het niet deed en het daar gewoon vet koud was… vervolgens was de personeel
lekker bot en droog.. ze moesten mijn bloeddruk meten en ik zat dus op een stoel met een lange shirt aan in me ondergoed blote benen kouddd.. die vrouw liep vervolgens weg om een collega te helpen die met een patient bezig was in de bed te krijg die net een abortus had gehad .. nja ik d8 ik wacht wel.. maar ondertussen bleef ze wel weg voor een half uur.. en dan opeens kwam ze langs mij en zei waarom zit jij hier nog.. vervolgens zag ze dat ze me was vergeten en zei sorry en begon te slijmen dat het perongeluk was gebeurt… en zei wacht maar op je bed tot we je komen halen.. prima ikwachtte tot ik werd opgehaald.. toen moesten we naar de behandelkamer lopen in me shirt en onderbroek.. en kwam ik langs bouwvakkers die bezig waren een kamer naast.. en die keken naar elk meisje die langs hun heen liep en zeiden ook nog rustig loop maar hdoor hoor wij kijken niet … jah het is hier ook een datingsite ofniet beetje naar meisjes/vrouwen kijken.. en de verplegers en arts waren druk bezig hun excuses aan mij te bieden dat ze nog geen gordijnen hadden hangen en druk waren om het hier te verbouwen en mooier maken dat het niet meer zal gebeuren en dat ze het ook niet leuk vonden dat ik dit moest meemaken….. ik werd dus behandeld door 2 vrouwen in de behandelkamer… dan hadden ze het er over dat ik me niet moest aanstellen over de prik die ze in mijn arm gaven terwijl zij verkeerd hadden geprikt de eerste keer.. ik ging dus voor volledige narcose want ik wilde het niet zien!, toen ik klaar was vond ik mezelf terug op bed maar was mijn ene been niet eens bedekt.. poehhh wat had ik het koud.. vervolgens was ik wakker en kwam de verplegen vragen of ik thee wilde.. en uit het niets zei ze sow wat stink jij onder je oksels zeg heb je wel gedoucht toen je hier kwam?? heb je wel deo gebruikt, gebruik het nu anders ook maar, het meurt heel erg en de airco staat ook al uit…NOU danjeWEL trut… ik heb net me kindje verloren en dan kwam zij ook nog aankakken met wat stink je… ik moest haar dus nog verlamt en al uitleggen dat ik in enschede de trein bijna had gemist, dat ik als een gek van de ene hoekie in enschede naar de station moest fietsen…. dat ik daarna in utrecht probleem had om het bus te vinden en ook alle kanten op moest rennen om nog op tijd te zijn.. en dat ik daardoor wel naar zweet kon ruiken en ik wel deo bij me had… stomme trut precies de reactie die ik nodig had na en abortus… en geen 1 keer zei ze dat ze het erg voor me vond omdat ik net me kind heb verloren… ik kon daar geen seconde meer blijven.. ik was nog heel verlamt van de narcose dus ik had moeite met staan en lopen en duizelig maar ik ging me aankleden en wilde weg.. kwam een andere verpleger zeggen wat ik deed omdat ik nog langer daar moest blijven omdt de narocse nog moest uitwerken.. ik loog dat ik me goed voelde en pakte me spullen en ging weg.. en de verpleger vroeg alleen nog of er iemand was die mij naar huis kon brengen en zei nogmaals sorry voor de verbouwing.. alsof ze bang voor me waren dat ik mijn slechte ervaring met het kliniek zou delen.. verassing en dat doe ik nu ook 
