Hier een berichtje van een mislukte abortus, helaas, zo kan het dus ook. Niet om iemand bang te maken, en ik geloof ook niet dat dit mijn ‘straf’ is, maar wel om andere ‘slachtoffers’ op weg te helpen, ik kon namelijk niets over mijn klachten vinden en de artsen stonden in eerste instantie ook voor een raadsel.
Heb eind januari een abortus ondergaan, vervolgens de pil geslikt en na een maand een spiraaltje laten zetten in dezelfde kliniek (heb niet zoveel vertrouwen in mijn huisarts en tsja, was daar nu toch al bekend). Een aantal dagen na het zetten van dat spiraaltje heel veel buikpijn gehad (en ook behoorlijk wat bloedverlies, startte pas na een aantal dagen), niets hielp tegen die buikpijn, soms echt onhoudbaar. Maar goed, in een telefoontje werd aangegeven dat dat ‘erbij kon horen’, “kijk het nog maar een paar dagen aan en anders moet ie er helaas uit”.
Vervolgens heb ik 4x in drie dagen tijd een gigantische bloeding gehad, echt niet normaal. Met bloedstolsels ter grootte van een vuist, en overal bloed bloed bloed. Gebruikte al van die kraamverbanden, maar toch liepen mijn sokken te soppen in mijn laarzen, legging, benen en voeten, jurkje, vloer, alles zat onder het bloed (en dat terwijl ik ongeveer 3 meter naar het toilet rende) en eenmaal op het toilet ben ik nog heel veel grote stolsels verloren. Het gutste er echt uit, in een kwestie van seconden. Na de derde keer (eerste en tweede waren ‘s nachts achter elkaar, derde die ochtend) ben ik terug gegaan naar de kliniek. “Helaas, pech, je bent een van die vrouwen waarbij het lichaam het spiraaltje niet accepteert”. Maar na een uitwendige en inwendige echo bleek dat ie perfect op z’n plaats zat, toch nog maar even aankijken dus en pijnstillers slikken. Helaas een dag later bloeding nummer vier, en toen naar de ehbo van het ziekenhuis gegaan, waar ik ben flauwgevallen door het vele bloedverlies van de laatste dagen. Ook daar bleek dat het spiraaltje perfect op z'n plek zat, zonde om 'm te verwijderen, dus laten zitten en bloedstollers meegekregen. Die werkten, ik heb geen bloeding meer gehad. Moest die bloedstollers echter ook weer afbouwen, en toen nam de buikpijn weer behoorlijk toe (en zo ook mijn angst voor nieuwe bloedingen.. durfde niet meer te werken etc., bang dat het weer zou gebeuren). Uiteindelijk het spiraaltje laten verwijderen en vanaf toen geen buikpijn en bloedverlies meer gehad (althans, te verwaarlozen).
De artsen hadden dit echter nog nooit meegemaakt, deze bloedingen, dus toch wel ‘voer’ voor verder onderzoek. Nu blijkt dat er nog restweefsel in mijn baarmoeder zit, placenta (terwijl ze tijdens de abortus nog even is doorgegaan omdat ze nog stolsels zag zitten). Dat verklaart gelijk dat ik inmiddels al een aantal weken overtijd ben en af en toe weer zwangerschapsverschijnselen heb, mijn lichaam is gewoon nog zwanger, maar zonder vrucht (bloed zit ook nog vol zwangerschapshormoon). Die bloedingen zijn een soort miskramen geweest. Op korte termijn moet ik dus weer terug voor een curretage, maar verplicht onder narcose (geen roesje, echt gewoon zware narcose) of m.b.v. een ruggenprik. Behoorlijk de balen van!
Maar goed, weet dus dat dit ook kan, en als het je overkomt, ga dan niet weken lopen zoeken naar de oorzaak zoals in mijn geval (ook al heb ik iedere arts direct ingelicht over de abortus), maar laat dit gelijk nakijken!
Succes!
Een van de gyneacologen was overigens absoluut niet te spreken over de klinieken “dan sta je eigenlijk al op -1”. Geloof ook wel dat daar een stuk concurrentie in zit, maar toch… Hij adviseert 't altijd in een ziekenhuis te laten uitvoeren. Heeft mijn huisarts met geen woord over gerept, maar dat is dus ook een mogelijkheid.