3e keer overtijdbehandeling? Wie heeft dit ook meegemaakt?

Zoals de tekst hierboven al zegt; ik ben zwanger van mijn derde kindje. Ik ben alleen nog niet zolang geleden bevallen van de 2e (nu bijna 4 maanden) en mijn oudste is net 2 jaar. Heb veel hoofdpijnklachten en als ik nu aan een zwangerschap moet denken kan ik wel huilen. Wil echt nog wel ooit een derde maar nu is echt niet de geschikte tijd gezien mijn lichamelijke klachten en een man die bijna de hele week in het buiteland zit voor zijn werk.

Ik ben er pas net achter gekomen en 3 dagen overtijd dus het zou een overtijdbehandeling kunnen worden. Dit stelt me wel gerust, omdat het dan nog maar een hompje cellen is. Maar ik kan mezelf wel voor mijn kop slaan dat dit me nu weer is overkomen. Heb het namelijk al 3 keer eerder meegemaakt. 7 jaar geleden heb ik ook een overtijdsbehandeling ondergaan. Ik was toen even met de pil gestopt om de migraine aanvallen baas te kunnen, vond de impact toen niet zo heel groot, omdat ik het vruchtje ook gezien heb. Nog geen twee jaar later maakte ik hetzelfde mee gebruikte toen de nuvaring en ben door dat ding heen zwanger geraakt!!! Kwam er ook pas heel laat achter, was helemaal in shock maar toch voor een abortus gekozen gezien de omstandigheden. Heb daar toen wat meer moeite mee gehad, maar al snel besloten we om toch voor kinderen te gaan. Was weer meteen zwanger en kort na mijn eerste ook weer zwanger van de tweede (niet gepland, maar heel welkom). Nu gebruiken we door de borstvoeding geen anticoceptie maar condooms, welke is afgegleden is. Het was de 25ste dag van mijn cyclus en dacht moet over een paar dagen toch ongesteld worden, dus het zal wel niet…..STOM STOM STOM wel dus.

Ik snap dat lezers nu denken dat mens is gek, hoe krijg je dat voor elkaar. Ik neem de schuld volledig op me en ben ontzettend dom geweest! Dus liever geen veroordelingen! Andere kant van het verhaal is wel dat wij als stel blijkbaar ontzettend vruchtbaar zijn en daar zit dus naast een voordeel ook een groot nadeel aan vast!

Zijn er meerder vrouwen die hetzelfde hebben meegemaakt? Hoe gaan zij daar mee om?

Ben niet bang voor de ingreep en ook niet de impact, maar wel voor de angst erna; misschien was dit mijn laatste kans.

Is dit niet heel egoistisch?

Is een overtijdsbehandeling nu echt anders dan een abortus? Ook al is de ingreep hetzelfde?

Hallo Alleen,

Bedankt voor je reactie. Ik heb dat ook hoor dat ik er nog steeds aan denk, dat maakt de keuze nu ook zo moeilijk.

Als ik het doe doe ik het alleen maar als het een overtijdbehandeling is, als er hartactie te zien is dan doe ik het niet meer, dat zal ik mezelf nooitvergeven. De eerste keer was het bij mij ook een overtijdbehandeling en de tweede keer een ‘echte’abortus. Gevoelsmatig ligt daar voor mij een grens en kan ik het op de een of andere manier denk ik beter aan. Omdat het echt nog in een heel vroeg stadium is. Ik weet niet of dit terecht is………… Misschien denk ik hier wel helemaal verkeerd! Zou ook graag willlen weten hoe anderen dit zien.

Maar jee wat blijft dit moeilijk!!!

elske

Alleen

elske